عشق داغی است که تا مرگ نيايد نرود بیاد شاهرخ مسکوب

از شاهرخ مسکوب، «تامجاد» Tom Joad ادبیات مهاجرت ایرانیان، که در پس لرزههای کودتای ۱۳۳۲، زندان و شکنجه را نیز حس کرد و سربلند بیرون آمد، پیشتر یاد کرده و به کتاب پربار «روزها در راه» که در واقع حکایت همه ما است، اشاره نمودهام. روزها در راه، آئینهای است از آنچه بر ما رفته و هزارپارگی و رنج و شکنج نسلی را به تصویر میکشد که با هزار امید به انقلاب بزرگ ضد سلطنتی چشم دوخت، با چشمها و دستهای بسته از این زندان به آن زندان کشیده شد، و بعد از سالها آوارگی و فراق به معشوقش رسید و تا آمد او را ببوسد و ببوید و دُورش بگردد و زیر سایهاش بنشیند، گردباد از راه رسید و همه چیز از جمله معشوق زیبایش ربوده و ملا خور شد.









همه نوشتهها و ویدئوها در آدرس زیر است:
...
همنشین بهار
برای ارسال این مطلب به فیسبوک، آیکون زیر را کلیک کنید:facebook