دکتر محسن هشترودی، جزوی از تاریخ ماست
https://www.youtube.com/watch?v=eVOHyorAbW
دکارت می‌گوید: می‌اندیشم پس هستم. من می‌گویم: هستم پس می‌اندیشم.
فیلسوفان، ریاضیدانان عالم ذهن‌اند و ریاضیدانان، فیلسوفان عالم عین. فیلسوف هستی را تفسیر می‌کند و ریاضیدان آن را تغییر می‌دهد یا امکان تصرف در آن را در اختیار ما می‌نهد.
داستان
شعری از دکتر محسن هشترودی
نسیم سرد شب با نغمه خویش – فرو خوانَد به گوشم داستان‌ها
نوایی دوردست از سیر انجم – به گوش آید ز اوج آسمان‌ها
ندانم از چه رو در طارم سبز – به خاموشی چنین هنگامه برپاست
چه افسونی است امشب اختران را – که هر یک را جدا افغان و غوغاست
به اوج آسمان مه در تجلی است – اسیر دست وسواس است و تردید
مگر باری دگر در بزم افلاک – حدیث عشق بهرام است و ناهید
سرود مهر جاویدان سراید – مه اندر خلوت شب‌های خاموش
تجلی‌های عشق خانمانسوز – مگر از خاطرم گردد فراموش
مرا تقدیر تا در گیتی آورد – حدیث عشق اندر سینه‌ام بود
به مشتاقان تو را از جان ستودن – به گیتی شیوه دیرینه‌ام بود
از آن آتش که خرمن‌های من سوخت – تو را روشن شود کاشانه دل
هر آن رازی که شب مه با تو گوید – حدیثی باشد از افسانه دل
دل افسرده‌ام را داستان‌هاست – که سنگین گوش تو شایان ندارد
حدیث عمر من پایان گرفته‌است – دریغا این سخن پایان ندارد
تهران – ۱۰ خرداد ۱۳۳۴
این بحث اشاره کوتاهی است به اندیشمند و ریاضیدان ایرانی زنده‌یاد دکتر محسن هشترودی، که سیمای نجیب و دوست داشتنی و رفتار فروتنانه‌اش زبانزد بود. خردمندی که درست حرف می‌زد و حرف درست می‌زد. او دایرةالمعارف زمان خود بود و تسلطی که در درس نشان می‌داد حرف نداشت. افسوس که در سالهای آخر عمر سوگ مرگ دختر بزرگش وی را به اندوهی جانکاه کشید و نیروی او را کاهش داد و سرانجام چراغی که حق بود هنوز سالها پرتو افشانی کند و محیط نیازمند ما را روشن سازد در خاموشی گرایید. گاه می‌گفت: «ما در جهانی آشفته و پریشان زندگی می کنیم. جهانی که در آن قشر بر مغز، بم بر امید، کین بر مهر و تکنولوژی بر انسان فرمان می‌رانَد. جهان ما جهانی است افسار گسیخته که لگامش به دست هیچکس نیست. آدمی در این جهان چگونه می‌تواند اندیشه‌ناک نباشد؟»
دکتر هشترودی دایره المعارف علوم و فنون روزگار خود بود، علاوه بر ریاضیات که به آن عشق می‌ورزید، به فیزیک، ستاره شناسی، ادبیات بویژه شعر، علاقه داشت. با صادق هدایت، دوستی زیادی داشت و بوف کور او را تحسین می‌کرد. با صادق چوبک، نیمایوشیج، دکتر خانلری و فروغ فرخزاد دوستی و آشنایی نزدیک داشت. در مجله ریاضی یکان مقاله می‌نوشت و خودش مجله «فضا» را منتش می‌کرد و علاوه بر ترویج علوم فضایی جدید، آخرین داده‌های روز را در اختیار علاقمندان می‌گذاشت. دکتر هشترودی مدتی با همکاری منوچهر آتشی و احمد شاملو، ریاست هیات تحریریه «کتاب هفته» را هم به عهده داشت. به باور او میان ریاضیات و ادبیان بویژه شعر، ارتباط نزدیکی وجود دارد و از خیام در این باره سخن می‌گفت...
...
این بحث را از ویدئو یا فایل صوتی بشنوید.
░▒▓ همه نوشته‌ها و ویدئوها در آدرس زیر است:
...
همنشین بهار
برای ارسال این مطلب به فیس‌بوک، آیکون زیر را کلیک کنید:
facebook