جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ / Friday 3rd May 2024

 

 

تاریخ، با تک‌ تصویرِ ۷ اکتبر ۲۰۲۳، شروع نمی‌شود
گذشته، پیش‌درآمدِ اکنون است

 
 

سلام بر شما خانم‌ها و آقایان محترم؛ دوستان خردمند و دردمند. در این بحث به واقعه ۷ اکتبر ۲۰۲۳، عملیات شبه‌نظامیان حماس، و پس‌لرزه‌های آن - جنگ الگوریتم‌ها و هوش مصنوعی - می‌پردازم. از آنجا که نباید مثل یک تک تصویر روی روز واقعه متمرکر شویم، باید به ریشه‌ها برویم، گذشته‌ای که پیش‌درآمد اکنون است و آنچه از سال ۱۹۱۷ به بعد روی داده را هم ببینیم. از اعلامیه بالفور Balfour Declaration به بعد که انگلیس متعهد شد در منطقه فلسطین کشوری یهودی ایجاد کند، البته ادعا می‌شد منظور از establishment of a Jewish state (تأسیس یک دولت یهودی) در اعلامیه‌ی بالفور کشور مستقل یهودی نیست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یهودیان در طول تاریخ، جور زیاد کشیده‌اند. از سال ۷۰ میلادی (آغاز آوارگی بزرگ یهودیان) تا دوران سده‌های میانی به ویژه در مرحله‌ی پسین آن نمونه‌های فراوانی از یهودآزاری (از سوی مسیحیان) دیده شده‌است. در اروپا بویژه در قرون وسطی، آنان زیر فشار بودند. اگر طاعون و وبا می‌آمد، چُو می‌انداختند که زیر سر یهودیان است. یهودیان را به عنوان قاتلین حضرت عیسی و آزاردهنده حواریّون، نزد برخی اروپائیان جا انداخته، و از این لحاظ بشدت منفور بودند. گاه بر روی لباس‌هایشان یهودانه (ستاره پارچه‌ای) می‌چسباندند تا از دیگران مشخص باشند. بعضاً شبه‌کشیشان مرتجع زیر پای رهبران متعصب اروپا می‌نشستند و یهودیان را از کشور و قلمرو خود بیرون می‌کردند. شمار زیادی از یهودیان در قرن سیزدهم از انگلستان، در قرن چهاردهم از فرانسه، و در ۱۴۹۲ از اسپانیا، و از جمله از ساردنی، سیسیل و ناپل اخراج شدند. لشکریان صلیبی پیش از آن که به فلسطین برسند و به نبرد با مسلمانان بپردازند، سر راه خود یهودیان را هم اذیّت می‌کردند. پایان دوران تعصب‌های دینی نیز، پایان یهودآزاری نیست. گوئی تمامی یهودیان عالم، موذی، مال‌اندوز، طلافروش رباخوار و استثمارگر هستند. کسانی چون «فوریه» و «پرودن» نیز که با سرمایه‌داری‌ مخالف بودند و این مخالفت را در قالب یک بدیل سوسیالیستی رمانتیک عرضه می‌کردند، سرمایه‌د‌اری و یهودیت را از یک خانواده می‌دانستند. رشد یهودستیزی در اروپا و شکل‌گرفتن شورش‌ بر ضد یهودیان در سال‌های ١٨١٩ و ۱۸۳۰، واقعی است. یهودستیزی در جوامع اروپایی از دوران‌های بسیار دور رواج داشته‌است.
بعدها سوءقصد به تزار الکساندر دوم در روسیه در سال ١٨٨١ که هرج ‌و‌ مرج و مشکلات بعدی آن، به فساد مالی یهودیان نسبت داده شد و در اثر حملات مردم به آنان، خیلی‌ها کشته شدند. از این جهت، موج اندیشه‌های ضدسامی و مهاجرت بسیاری از یهودیان به کشورهای دیگر از جمله ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، و آفریقای جنوبی قابل درک است. سال ۱۸۹۴، محاکمه افسر یهودی‌تبار ارتش فرانسه، آلفرد دریفوس Alfred Dreyfus بر سر زبانها می‌افتد که تأثیر مهمی روی تئودور هرتزل בנימין זאב הרצל (روزنامه‌نگار اطریشی ـ مجاری) می‌گذارد. برخورد جمعیت ناظر بر مجازات دریفوس به جرم جاسوسی و فریاد‌های مرگ بر یهود، برای هرتزل تکان‌دهنده بود و او را در خود بُرد. بعدها معلوم شد دریفوس بیگناه است.
هرتزل کتاب «دولت یهود Der Judenstaat را دو سال بعد از محاکمه دریفوس نوشت و در این کتاب ایده تشکیل دولتی یهودی را بطور جدی مطرح نمود. البته بررسی تشکیل یک کشور یهودی به سال‌ها قبل از انتشار این کتاب برمی‌گردد و در مقدمه‌ی آن هم اشاره شده که اندیشه‌ی چنین دولتی یک ایده‌ی جدید نیست. سازمان جهانی صهیونیسم پامی‌گیرد و اولین کنگره آن در سال ۱۸۹۷ در «بازل» Basel سوییس برگزار می‌شود. اگرچه جنبش صهیونیسم بعد از تلاش سیاسی فراوان و رایزنی با کشورهای مختلف، همراهان خود را در جمعی از سیاستمداران بریتانیا می‌یابد اما، هدف اصلی آن ایجاد کشور یهودی بود و نباید تامین منافع دولت‌های دیگر را منشاء ایجاد این جنبش دانست. سرانجام، با تأکید روی ارتباط تاریخی بین یهود و فلسطین و رجوع حضرت موسی در ١١٠٠ قبل از میلاد به فلسطین و سکونت یهودیان در آن‌جا و... ــ سرزمینی که باید یهودیان در آن اسکان کنند، در دستور کار گذاشته شد. از میان اوگاندا و آرژانتین و سوریه و آمریکا و...قرعه به نام فلسطین می‌افتد! پس از آن، شماری از حاخام‌های یهودی درانداختند: کشور یهود چند هزار سال پیش با خروج بنی‌اسرائیل از سرزمین بردگی مصر به رهبری موسی کلیم‌الله برپا گردیده و حضرت داوود و حضرت سلیمان، بیت‌المقدس یهود را برپا کردند و اورشلیم را ساختند.
سران قوم یهود به کمک سلطان عبدالحمید عثمانی که خانه‌ای (دولتی) مستقل برای آنان در فلسطین برپا سازد. چشم می‌دوزند. صحبت از دورانی است که فلسطین در تملک دولت عثمانی بود. با رهبری هرتزل، برای خرید زمین در فلسطین (۱۹۰۱)، و ساخت شهر تل‌آویو به دست یهودیان (۱۹۰۹)، صندوق ملی یهود شکل می‌گیرد.
جنگ جهانی اول، نیاز بریتانیا به همکاری با اعراب و بسیج آنان علیه امپراتوری عثمانی، سقوط امپراتوری عثمانی، پیدا شدن سر و کله انگلیسی‌ها در فلسطین. معاهده پنهانی سایکس ـ پیکو، در سال ۱۹۱۶ که قلمرو خاورمیانه بین دو کشور انگلیس و فرانسه را مشخص نمود، اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷، تعهد انگلیس که در منطقه فلسطین کشوری یهودی ایجاد کند، گِل‌آویزشدن اعراب و یهودیان ۲۴ آگوست ۱۹۲۹، در شهر هبرون (الخلیل)، و ادعای برخی از یهودیان که عرب‌ها به کنیسه‌شان حمله کردند و کُشت‌و کشتار راه انداختند. فّن تأمین هزینه جنگ از راه تبدیل دارائی‌های خصوصی به قرضه دولتی، و تبدیل اجباری ثروت‌های یهودیان به قرضه‌های دولتی از سال ١٩٣٨ به بعد در آلمان به کار گرفته می‌شد، از این رو می‌بایست یهودیان دشمن جلوه‌گر شوند و بعدها... 
سربه‌نیست کردن بیشمار یهودیان اروپایی طی جنگ جهانی دوم به دست آلمان نازی از ۱۹۴۱ تا پایان ۱۹۴۵، آغاز مهاجرت روزافزون یهودیان به کمک مالی آژانس یهود به فلسطین، قدرت‌گرفتن ناز‌ی‌ها در آلمان و آغاز یهودکُشی که بعدها نقش مهمی در مهاجرت یهودیان بازی کرد. خلاصه، رویدادهای گوناگون باعث شد تقسیم سرزمین فلسطین به دو بخش یهودی و فلسطینی در دستور کار ازمابهتران قرار گیرد.
ـــــــــــــــــــــــ
داستان غم‌بار هولوکاست را هم داریم. هولوکاست، که از واژه یونانی ὁλόκαυστον، هلوکاستون (همه‌سوزی) گرفته شده و در عبری «شوآ» השואה، به معنی «فاجعه» است. 
... 
ستم نازی‌ها به یهودیان، مانع می‌شود تا روشنفکران اروپایی پشت ورق را هم بخوانند و کسی به مُخیله‌اش هم راه نمی‌دهد که در آینده دولت اسرائیل در عمل دست دراز شده امپریالیزم خواهد شد و ظلم و ستم را به اوج خواهد رساند. 
گفته می‌شود یکی از دلایل خصومت هیتلر با یهودیان، موقعیت اجتماعی آنان بوده و نه اعتقاد دینی‌شان. درواقع مسئله به یهودیت و یهودی‌ستیزی مربوط نبود و اینکه هیتلر یهودیان را به خاطر یهودی بودن آنها کشت و اروپا از یهودیان به دلیل یهودی بودن آنها متنفر بود، درست نیست. اروپاییان به خاطر نقش اجتماعی یهودیان با آنان خصومت می‌ورزیدند. دلیل مخالفت اروپاییان با یهودیان «به پول و دریافت ربا و امثال این ارتباط داشت. بماند که نازی‌ها یکی از عوامل شکست آلمان در جنگ جهانی اول را یهودیان تصور می‌کردند و هیتلر هم این نظر را عنوان کرده بود.
شرح مهم‌ترین وقایع دو قرن پیش در رابطه با فلسطین و اسرائیل دراین مختصر نمی‌گنجد. در فرصتی دیگر بطور مستقل به آن می‌پردازم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 
پیش از ورود به بحث چند نکته را یادآور می‌شوم:
!) تنها در روش، هنگام به کارگرفتن شواهد کوشیده‌ام بی طرفی را رعایت کنم اما بی طرف نیستم و نمی‌توانم بی‌طرف باشم. یک دلیلش این است که من نیز فریفته‌ام، فریفته اندیشه‌ حاکم بر دوران خویش. فریب‌ دوران مرا هم زندانی کرده‌است.
۲) تلاش من بیشتر شرح وقایع است نه توجیه و داوری. 
شرح وقایع Explanation (توصیف و تشریح)، با توجیه و داوری justification یکی نیست. 
۳) گرچه با ستم و اشغالگری زاویه و فاصله دارم اما نه ضد یهود بوده و هستم نه ضد اسرائیل. یهودیان از گذشته‌های دور در زادگاه من گلپایگان نیز سکونت داشتند و در میانشان انسانهای شریف کم نبود. بیشترشان از یهودیان اشکنازی و از تبار خزران بودند. ساکنان پادشاهی خزران واقع در شمال دریای خزر در سده دهم میلادی به یهودیت گرویدند و بعدها به دلایل تاریخی عازم کشورهای اروپایی شدند و جامعه یهودیان اروپا - اشکنازی - را تشکیل دادند.
۴) امثال یهودی منوهین، بوریس باسترناک، نیلز بور، آلبرت اینیشتاین، گیدئون لِوی، ایلان پاپه و ریچارد فاینمن یهودی بودند. یهودیان همه از جنس ایتامار بن گویر، آریل شارون و نتانیاهو و یوآف گالانت و بتسلئیل اسموتریچ نیستند.
۵) نبرد فلسطین و اسرائیل که در سایه‌روشن‌های اسطوره و تاریخ نقش بسته، به‌هزاره‌های دور تاریخ، و به باورهای شبه دینی و نبوت‌های مخدوش که عهد عتیق هم از آن یاد کرده راه می‌بَرد. آنطور که از تورات بر می‌آید، عهد خداوند... با بنی‌اسرائیل این است که این زمین را از نیل تا فرات به آنان بخشیده‌است. هر جائیکه کف پای شما بر آن گذارده شود، از آن‌ شما خواهد بود، از بیابان لبنان، و از نهر فرات، تا دریای غربی حدود شما خواهد بود و هیچکس یارای مقاومت با شما نخواهد داشت. زیرا یهوه خدای شما ترس و وحشت شما را بر تمامی زمین که بر آن قدم می‌زنید مستولی خواهد ساخت.(سفر پیدایش باب شانزدهم و... کتاب تثنیه باب ۱۱ آیه ۲۴ و ۲۵) 
از سوی دیگر گفته می‌شود که «محمدبن‌عبدالله با یهودیان در صدر اسلام پیمان بست، اما نهایتاً دبّه در آورد و به محض این که قدرت گرفت، جهت قبله را تغییر داد و آن را از مسجد الاقصی به طرف کعبه برگرداند و ادعا می‌شود وی با این عمل به اقوام و قبایل یهود پیام داد که باید منتظر روزهای سخت باشند.»...
اگر از منظر اعتقادات به اصطلاح دینی نگاه کنیم، صلح اسرائیل با فلسطینیان نباید چیزی جز تسلیم بی‌قید و شرط و بندگی فلسطینیان در برابر اسرائیل باشد. همه‌ی این موجودات مزاحم را همان‌گونه که یهوه امر فرموده باید قلع و قمع کرد...
توجه داشته باشیم که مناقشه فلسطین و اسرائیل در اصل بر سر زمین است. اگر چه مذهب هم در تعریف هویت طرفین دعوا نقش دارد و بعضی یهودیان برای توجیه ادعاهای ارضی‌شان بر این سرزمین به پیشینه مذهبی متوسل می‌شوند، اما اصل دعوا مذهبی نیست.
۶) جنگ حماس با اسراییل جنگ ما نیست، بویژه که ریشه دواندن ارتجاع و عقب ماندگی را در پی خواهد داشت و نیروهای ترقی‌خواه را در فلسطین و اسرائیل در منگنه قرار خواهد داد و خروجی آن رشد تحجر و بنیاد گرایی، و گردابی است که همه منطقه را درخود فرو برده، ایران را هم به دام بلا خواهد انداخت. در فلسطین ایده‌های امثال ابوایاد به محاق خواهد رفت و در اسراییل گرایشات نژاد پرستانه و طرد آموزش‌های نخستین صهیون سوسیالیستی، عادی خواهد شد. اینکه در برایر این اوضاع هَشَلهَف و بلاهایی که از آسمان و زمین می‌بارَد، چه باید کرد، در صلاحیت من نیست. من نیز رؤیای دو کشور و دو دولت (که هر دو سکولار باشند) را داشته و دارم. باید این جنگ را محکوم کرده، و بر اعتبار قطعنامه‌های سازمان ملل متحد در این رابطه اصرار کنیم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 
دوستان عزیز اگرچه از جنگ جهانی دوم به این سو مسائل خاورمیانه در کانون اخبار جهان است، اما سطح عمومی درک ما از تاریخ شکل‌گیری قضیه فلسطین و جنبش صهیونیسم Zionism مطلوب نیست. داده‌های غلط فَت و فراوان است و متاسفانه آنچه را تأئید یا محکوم می‌کنیم، بدرستی نمی‌شناسیم. اینکه گفتم قضیه فلسطین، به‌خاطر این است که برخی مطبوعات غربی از آن با عنوان مسأله و مشکل فلسطین یاد می‌کنند که گویا عارضی است و در حد مشکل مرزی بین دو یا چند کشور، و نه یک موضوع جوهری که پای یک ملت و حق او در رفع ستم از خویش در میان است.
توضیح کوتاهی در مورد صهیونیسم
صهیونیسم فقط بار منفی ندارد و برخلاف تصور، ساخته و پرداخته انگلیسی‌ها و غیر انگلیسی‌ها نیست. از گذشته‌های دور، روشنفکران و متفکران قوم یهود در اندیشه ایجاد سرزمینی با ایده برگشت به سرزمین موعود بودند. جنبشی که توانست قوم پراکنده یهود را متقاعد سازد تا به سمت بیابان‌های خشک و بی آب و علف مهاجرت کند، همین نهضت صهیونیسم بوده‌است. صهیونیسم برای یهودیان به منزله یک جنبش ملی است. اما افسوس... و همه حرف این است: این جنبش که در آغاز آنتی‌تز یهود‌آزاری‌ها در روسیه تزاری و لهستان و...بود، که بر داستان «دریفوس» نور می‌تاباند، جنبشی که نامش را از کوه صهیون(آرامگاه داوود نبی) گرفته بود و... ــ  آلوده به بیداد شد. این موضوع بر دانشوران و فرهنگ ورزانِ صلح‌دوستِ یهودی هم پوشیده نیست.
 

 
هفتم اکتبر ۲۰۲۳، یکی از ۱۷ گروه فلسطینی که از قضا، خود اسرائیلی‌ها از برپایی و قوام آن، استقبال کردند (حماس) ــ «بار خاطر» شد و یورش گسترده‌ای را علیه اسرائیل از نوار غزه در دستور کار خود قرار داد. دو سال پیش نیز (می ۲۰۲۱) در چارچوب عملیات «سیف القدس» (شمشیر قدس)، گروه مزبور تحرکاتی داشت.
از بدو شکل‌گیری و شاخ و شانه کشیدن‌های حماس، وجود و حضور آن در جبهۀ جنوبی به سود اسرائیل بود، چرا؟ چون عملا سازمان آزادیبخش فلسطین (عرفات) و امثال جورج حبش را تضعیف می‌کرد و به اسرائیل امکان می‌داد بگوید که نمی‌تواند با یک جامعۀ فلسطینی در هم ریخته مذاکره کند.
اشتباه نشود، حماس که سال ۲۰۰۶ با پیروزی در انتخابات شورای قانونگذاری فلسطین به حزب حاکم مجلس قانون‌گذاری فلسطین تبدیل شد، پایگاه مردمی وسیعی دارد. بخشهای سنتی جامعه فلسطین را نمایندگی می‌کند و دست‌پرورده اسرائیل نیست. از این گذشته اسرائیل چشم دیدن امثال «صلاح مصطفی محمد شحاده» از رهبران شاخه نظامی حماس را نداشت. از همین رو، سال ۲۰۰۲ با انداختن یک بمب دو هزار کیلویی بر منزل وی توسط جنگنده‌های اسرائیلی ترور شد.
بهر روی، نیروهای حماس، با عبور از موانع بسیار، از طریق گذرگاه‌های مرزی غزه، به شهرک‌ها و تأسیسات نظامی و خاک اسرائیل سرازیر شدند. این حمله در بحبوحه یک دوره از هم گسیختگی عمیق اجتماعی برای اسرائیل، رخ داد. دولت راست افراطی نتانیاهو، با افرادی در کابینه، مانند איתמר בן גביר (ایتامار بِن گویر)، وزیر امنیت ملی، وقت خود را صرف ریختن بنزین بر روی وضعیتی کرده اند که قبلاً بسیار قابل احتراق در سرزمین‌های اشغالی بود.
حماس، عملیاتِ هفتم اکتبر را که «پیتر بومونت» Peter Beaumont خبرنگار سابق اورشلیم برای گاردین و آبزرور «شکست اطلاعاتی اسرائیل برای اعصار» Israeli intelligence failure for the ages توصیف کرد، «طوفان الاقصی» نامید. این حملات افول سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) و ظهور حماس به عنوان مرکز اصلی قدرت در سیاست فلسطین را به نمایش گذاشت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حماسیان با پاراگلایدر (چترهای مجهز به موتور و قابلیت هدایت) از آسمان، و همین طور از راه زمین و دریا وارد خاک اسرائیل شدند. استفاده از پاراگلایدر راه را برای حمله زمینی شبه نظامیان حماس علیه اسرا‌ئیل هموار کرد. به این معنا که دیگر لازم نبود برای نفوذ به خاک اسرائیل از تپه‌ها بالا بروند یا از هواپیما فرود بیایند...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نیروهای اسرائیلی هنوز دلیل مشخصی برای این مسأله ارائه نکرده‌اند که چرا سیستم پدافند هوایی در تشخیص چتربازانی که از مرز عبور کردند،‌ ناکام بوده‌است. به ویژه آن که این چتربازان آن قدر نزدیک و قابل رویت بودند که مردم با موبایل از آنها فیلم گرفته‌اند.
شبه‌نظامیان حماس از نزديکی چندین پست مرزی ارتش اسرائیل عبور کردند و چند پاسگاه پلیس و ارتش، یک پایگاه اطلاعاتی فوق سری، و چندین شهرک اسرائیلی را محاصره و تصرف کردند. چرا علائمی از هشدار، در مورد وقوع حمله مشاهده نشد؟ مگر گفته نمی‌شد مجموعه ساز‌و‌کارهای امنیتی اسرائیل، از گشت‌زنی پهپادهای مجهز به فناوری تشخیص چهره گرفته تا کنترل سختگیرانۀ نوار مرزی غزه با اسرائیل و اختصاص تجهیزات و نیروی انسانی وسیع به شنود الکترونیکی در سطح منطقه، از پیشرفته‌ترین و فشرده‌ترین زیر‌ساخت‌های امنیتی در سراسر جهان است؟ غافلگیری حتی در دوران هوش مصنوعی و تجهیزات پیشرفتۀ دیجیتالی؟! آیا شبه نظامیان حماس با Cyberattack (حمله سایبری)، گنبد آهنین و... را دُور زدند؟! هک کردند؟ چطوری؟ حمله از سوی منطقه‌ای چون غزه با اینترنت نسل دوم (2G) به اسرائیل با اینترنت نسل پنجم (5G) ؟ مگر نه اینکه سرویس تلفن همراه در غزه با اینترنت نسل دوم، 2G کار می‌کند که بسیار عقب‌تر از فناوری اینترنت نسل پنچم 5G در اسرائیل است؟ بماند که در غزه برق هم، تند و تند قطع می‌شود...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گرچه وزیر دفاع اسرائیل، فرمانده کل ارتش اسرائیل، رئیس رکن اطلاعات ارتش، رئیس شاباک و موساد همه بنوعی، غافلگیری هفتم اکتبر را به گردن گرفتند و گفته می‌شود حالا حالاها زود است تا به موضوع رسیدگی کامل و دقیق بشود اما به قول ایهود باراک، «شکستی عظیم برای سیستم هشدار و عملیات اسرائیل» بود. بدترین شکست دفاعی پس از جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳، و اولین درگیری مستقیم در داخل مرزهای اسرائیل از سال ۱۹۴۸- این واقعیت بر جامعه اطلاعاتی اسرائیل متشکل از آمان (اطلاعات نظامی)، موساد (اطلاعات خارج از کشور) و شاباک (امنیت داخلی) هم پوشیده نیست و آقای «تساخی هنگبی» צחי הנגבי رئیس شورای امنیت داخلی اسرائیل که گفته حدود ۲ ساعت پیش از حمله حماس، نشانه‌هایی از بروز آن داشتیم اما ارتش و دولت توجه لازم نکردند، بنوعی به آن اشاره کرده‌است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
البته در دنیای دُور و بَر ما (در شبکه مجازی بخصوص که باران اخبار گاهاً دروغ می‌بارد) الگوریتم‌های به‌ظاهر ناهوشیار، لحظه‌به‌لحظه ما را می‌پایند و افکارمان به طور گسترده‌ای آماج دست‌کاری هدفمند ازمابهتران است. گویی، اخبار ما را می‌خواند نه ما اخبار را. واقعش در زمانه پُرآشوب ما همه چیز با خدعه همراه شده و شعبده‌بازی «دود و آینه‌ها» smoke and mirrors را تداعی می‌کند. گرچه جنگ‌افروزان، با سوء استفاده از سفاهت و ندانم‌کاری مرتجعین، گاه آنان را قلقلک داده، گرا داده، و به واکنش دلخواه کشانده‌اند و شواهد تاریخی هم این را تأئید می‌کند. هرچند سابقه ضربه‌زدن به اعتماد مردم را دارند و خودشان مُسبّب اصلی شک و تردیدها می‌شوند. اما در رابطه با واقعه هفتم اکتبر، اینکه گفته شود لابد امثال نتانیاهو، منتظر این یا آن پیش‌آمد ناگوار و «وحشیانهِ» طرف مقابل بودند تا در «پناه آن» مثل واقعه ۱۱ سپتامبر، به تغییرات دلخواه دامن بزنند، واقعی نیست.
 
برگردیم به موضوع بحث. برای اولین بار پس از جنگ یوم کیپور، اسرائیل رسماً اعلان جنگ کرد و ارتش آن کشور با عملیات «شمشیرهای آهنین» واکنش نشان داد.
✅جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳، که از ۶ تا ۲۵ اکتبر ۱۹۷۳ اتفاق افتاد، با حمله غافلگیرانه مصر و سوریه علیه مواضع نیروهای اسرائیلی در شرق کانال سوئز و ارتفاعات جولان آغاز شد، مناطقی که شش سال قبل در جنگ شش‌روزه به تصرف قوای اسرائیل درآمده بود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پیامد حملات اسرائیل به غزه در جنگ ۲۲روزه در سال ۲۰۰۸ و جنگ ۵۰ روزه در سال ۲۰۱۴، و... پاتک حماس علیه اسراییل در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، نقطه جوشی در فروپاشی روابط میان باریکه غزه و اسرائیل بود که در پی ماه‌ها درگیری بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها، از جمله در جنین و مسجد الاقصی که حدود ۲۵۰ فلسطینی و ۳۲ اسرائیلی را به‌کشتن داد، آغاز گردید.
محمود عباس در یک نشست اضطراری در کرانه باختری، گفت که فلسطینی‌ها حق دارند از خود در برابر اشغالگری اسرائیل دفاع کنند. «حُسام زُملَط» سفیر دولت خودگردان فلسطین گفت نباید مثل یک تک تصویر متمرکر شویم روی هفتم اکتبر ۲۰۲۳، باید آنچه از سال ۱۹۱۷ به بعد روی داده را هم ببینیم. بیش از یک قرن پیش وقتی بریتانیا اعلامیه بالفور را صادر کرد و حق ملت داشتن و کشور داشتن را از ما گرفت، ما را تبدیل کردند به اقلیت غیریهودی در کشور و خاک خودمان. ما (۹۶ درصد جمعیت) که ۹۸ درصد زمین‌ها مال ما بود، تبدیل شدیم به اقلیت غیر یهودی. برای یهودیانی که آنزمان هنوز به این سرزمین نرسیده بودند و قرار بود به سرزمین فلسطین مهاجرت کنند. نباید موضوع را از زمینه آن جدا کنیم و نقش تاریخی، قانونی و اخلاقی بریتانیا و جامعه جهانی را از یاد بیریم. فلسطینی‌ها بیش از صد سال است که کشته می‌شوند. در تمام این مدت حقوق اولیه ما از ما سلب شده‌است. بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، اسرائیل باید به اشغال بلافاصله خاتمه بدهد. بر اثر توافقنامه اسلو، اسرائیل باید به راه حل دو کشوری پایبند باشد.
 
جنبش آزادیبخش فلسطین (جنبش ملی یاسر عرفات) در اوائل دهه ۹۰ میلادی، [با پیمان اسلو) یک تصمیم شجاعانه گرفت. این معادله سه طرف داشت. ما بودیم که قرار شد سه کار را انجام بدهیم.
۱) اسرائیل را به رسمیت بشناسیم. ۲) به گفتگو و عدم خشونت پایبند باشیم. ۳) و به قوانین و قطعنامه‌های بین‌المللی احترام بگذاریم.
ما از همان موقع تا همین الآن همه اینها را انجام دادیم. 
اسرائیل طرف دوم بود که می‌بایست از مناطق اشغالی عقب بنشیند و گسترش شهرک‌ها را متوقف کند.
طرف سوم میانجی‌های بین‌المللی به رهبری آمریکا بودند که باید ضمانت و مسؤولیت را تامین می‌کردند. ما در سی سال گذشته به تعهدات خود عمل کردیم. اسرائیل اما در این سالها شهرک سازی را چندین برابر کرد. چیزی که باعث شکست‌خوردن پروسه صلح بر اساس قوانین بین‌المللی شد. اسرائیل سعی کرد هرچه می‌تواند زمین‌های بیشتری را توسط جمعیت کمتری اشغال کند. ما با اسرائیل صلح کردیم. باهم قرارداد بستیم و توافق کردیم، ما که حماس نبودیم، بودیم؟ آمدیم پای توافق. اما همان زمین‌های توافق شده، همان ۲۲ درصد را هم اسرائیل کامل به ما نداد. حماس یک گروه سیاسی شبه نظامی است و ما نماینده رسمی مردم فلسطین هستیم. نه فقط هفتم اکتبر بلکه برای ۳۰ سال گذشته، خشونت را از هر طرف که اِعمال شود، بویژه علیه غیر نظامیان، محکوم کرده ایم. ما هدف قراردادن غیرنظامیان را از هر دو طرف، محکوم کرده‌ایم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شبه‌نظامیان فلسطینی که به خاک اسرائیل نفوذ کرده‌ بودند راه خود را از طریق چند کیبوتص که نزدیک باریکه غزه قرار داشت باز کردند و از شهر سدروت نیز گذر کردند. اسرائیل در پاسخ، چندین نقطه را هدف کمپین بمباران هوایی خود قرار داد. وزارت بهداشت فلسطین گفت در این بمباران‌ها ۴۰۰ فلسطینی (۷۸ کودک و ۴۱ زن) کشته شدند، اما نیروهای اسرائیلی درگیر اعلام نمودند که بیش از ۴۰۰ «تروریست» کشته‌شدند. رسانه‌های هر دو طرف اسرائیلی و فلسطینی گزارش کردند که سربازان و شهروندان اسرائیلی به اسارت گرفته شدند و شماری از آنان به غزه برده شدند. گزارش‌های بسیاری از خشونت‌های زیاد علیه شهروندان اسرائیلی شامل کشتار در جشنواره موسیقی رعیم، و رفتارهای زشت نسبت به آنان، به دست آمده چندش آور است (البته اگر واقعی باشد، چون حماس اعلام نموده جعلی است و سربریدن کودکان و تجاوز به زنان هم کذب محض است) در سوی دیگر حملات هوایی اسرائیل به یک آمبولانس و بیمارستان، (باز اگر واقعی باشد)، دستکم ۲۰۰ کشته از بیماران برجای گذاشته‌است. گرچه اسرائیل به طور مداوم تاکید داشته که تمام حملاتش در غزه بر مبنای اطلاعات در مورد اهمیت نظامی آنها صورت گرفته، اما انتشار تصاویری از محله‌های ویران شده این ادعا را زیر سؤال می‌برد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پاسخ به حمله حماسیان، که به قول خودشان اعتمادبه‌نفس نخوت‌آمیز اسراییل در مواجهه با همسایگان عرب خود در سال ۱۹۷۳ را خدشه دار نمود،
▬ ایالات متحده ناو هواپیمابر جرالد فورد را به همراه جنگنده‌های سوار بر آن و کشتی‌های جنگی به شرق مدیترانه اعزام کرد و وعده حمایت تسلیحاتی و تجهیزاتی هرچه بیشتر به اسرائیل داد و گفت: «آمریکا، پشت اسرائیل است. امروز، فردا و همیشه.»
▬ دومین ناوهواپیمابر آمریکا (آیزنهاور) هم به دریای مدیترانه (و کمی بعد به حوزه سنتکام - نزذیک ایران) اعزام شد که معنای خاص خودش را دارد. یعنی فقط نقش بازداندگی ندارد، بلکه جنبه لُجستیک پیدا می‌کند. ناوهای هواپیما بر، معمولاً با حدود ۵۰۰۰ تفنگدار، رزم ناو، کشتی‌های تدارکانی و هواپیماهای جنگنده مثل «اف هیجده»، که در بمبارانها شرکت دارند و... حکم یک پایگاه نظامی متحرک هستند. دو رزم‌گروه نیروی دریایی جرالد فورد و آیزنهاور، هر کدام با ۱۱ کشتی و ۱۰۰ هواپیما (۲۲ کشتی و ۲۰۰ هواپیما جمعاً) در مدیترانه هستند. همچنین هواپیماهای نظامی مادون صوت آمریکایی A-10 Thunderbolt که برای حمایت نزدیک از نیروهای زمینی به هنگام نبرد طراحی و ساخته شده‌است. ۳۰ هواپیمای ترابری، تسلیحات به اسرائیل برده‌، که فقط برای اسرائیل نیست، بلکه برای ارتش آمریکا است. بماند که فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا (سِنتکام) هم نیروهای رزم آماده دارد.
▬ دو ناوگروه هواپیمابر آمریکایی به شرق مدیترانه آمدند و چندین اسکادران و جنگده‌های «اف ۱۵» و «اف ۳۵» و :ای -۱۰» به پایگاه‌های آمریکا در اردن و امارات متحده عربی منتقل شدند. در واقع نیروهای هوایی آمریکا دو برابر شدند. یک گروه آبی خاکی تفنگدارانی که در خلیج فارس بودند هم دستور گرفتند به شرق مدیترانه بروند که این نیروی ویژه تفنگداران آمریکایی برای آزادی گروگانها آموزش دیده‌اند و می‌توانند در صورت لزوم همراه نیروهای اسرائیلی وارد عمل شوند. ارسال سامانه‌‎های پیشرفته دفاع ضدموشکی‌ تاد (THAAD) و پاتریوت (Patriot) به خاورمیانه، گویای «آماده‌سازی» برای «استقرار» نیروهای بیشتر آمریکایی در منطقه است. 
▬ بریتانیا هم اعلام کرد دو کشتی جنگی و هواپیماهای نظارتی را به شرق مدیترانه برای آنچه تقویت و ثبات منطقه و حمایت از اسرائیل خوانده، اعزام می‌کند و سه بالگرد و یک گروهان از تفنگداران سلطنتی بریتانیا هم در آماده باش در منطقه هستند.
▬ پرچم اسرائیل در شامگاه هفتم اکتبر بر روی دروازه‌ی براندنبورگ برلین به اهتزاز درآمد و تنی چند از نمایندگان برجسته مجلس فدرال آلمان از «اعزام نیروهای نظامی آلمان به اسرائیل» و «تجدید ماموریت هواپیماهای جاسوسی آواکس» صحبت کردند.گویی تلاش برای رهایی از جنایات نازی‌ها علیه یهودیان اروپایی، باید با تأیید عملکرد دولت اسراییل (متشکل از طیف وسیعی از نیروهای راست افراطی) علیه فلسطینیان، همراه باشد. بماند که باعث و بانی هولوکاست، نه فلسطینی‌ها و نیروهای مذهبی، بلکه به اصطلاح سکولارها بودند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگردیم عقب‌تر. از زمان عقب‌نشینی اسرائیل از نوار غزه در سال ۲۰۰۵ و کنترل حماس بر آن پس از انتخابات ۲۰۰۶ و جنگ داخلی با فتح در سال ۲۰۰۷، «نوار غزه» که سازمان دیده‌بان حقوق بشر بدرستی آن را «زندان در فضای باز» نامیده، با تلاطم و درگیری همراه بود و حماسیان با نیروهای الفتح در نزاع بودند. تشکیلات خودگردان فلسطینی که بر بخش‌هایی از کرانه باختری حکمرانی می‌کند، عملا در سال ۲۰۰۷ توسط حماس از غزه بیرون رانده شد و در جریان یک درگیری داخلی کوتاه مدت، برخی از اعضای آن از پشت بام ساختمان‌های بلند به پایین پرتاب شدند، توسط حماسیان، همانها که بعد از قرارداد اسلو نیز، سعی می‌کردند با عملیات انتحاری در اسرائیل به پروسه صلح ضربه بزنند. حماس دست پرورده و مزدور اسرائیل نبود، اما در عمل، خواسته دولت اسرائیل را برآورده می‌کرد، به این معنا که وضع موجود در غزه را که درواقع یک زندان بود، حفظ می‌کرد. 
اضافه کنم که غزه دستش از سایر نقاط جهان کوتاه است و دسترسی به منابع از جمله غذا، آب و برق توسط اسرائیل کنترل و تأمین می‌شود. بنابراین محاصره آن پیامدهای مهیبی داشته و دارد. بدیهی است همه کسانیکه در اشغال نظامی زندگی می‌کنند به مقاومت کشیده می‌شوند. بویژه که اسرائیل نیز یکی از دلائل متوقف‌شدن صلح برای سالهای طولانی بوده‌است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سال ۲۰۲۳، چند مورد از شعله‌ور شدن خشونت در طی درگیری اسرائیل و فلسطین مشاهده شد و در درگیریها، حداقل ۲۴۷ فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی و همین‌طور ۳۲ اسرائیلی و دو شهروند خارجی در حملات فلسطینیان جان باخته بودند. سال ۲۰۲۳ همچنین شاهد ظهور دولت راست افراطی اسرائیل بود که شهرک سازی را در کرانه باختری اشغالی توسط اسرائیل افزایش داد و خروجی آن آواره شدن صدها فلسطینی بود. تنش در اطراف اماکن مقدس نیز (اورشلیم، مسجد الاقصی) آتش خشونت را دوچندان نمود و بین فلسطینی‌ها پیچید که «اسرائیل بیش از این نمی‌تواند بدون تقاص پس دادن، اقداماتش را ادامه دهد».
پیش‌تر، ۲۹ سپتامبر،حماس و اسرائیل با میانجیگری قطر، مصر و سازمان ملل دربارهٔ آتش‌بس مذاکره کرده‌بودند. با این حال حملات هفتم اکتبر ۲۰۲۳، در طول تعطیلات یهودیان سیمحاط تورا שמחת תורה، در روز شبات، یک روز پس از پنجاهمین سالگرد آغاز جنگ یوم کیپور، با یک حمله غافلگیرکننده و با استفاده از تک فریبنده آغاز شد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۷ اکتبر ۲۰۲۳ حدود ساعت ۰۶:۳۰ صبح به وقت محلی، حماس آغاز عملیات «طوفان الاقصی» را اعلام کرد و اینجا و آنجا گفته شد پاتک جدیدی که حماس به‌ آن دست زد، جسارت داوود کتاب مقدس را در مبارزه با جالوت غول‌پیکر تداعی می‌کند و خیزش گتوی ورشو در سال ۱۹۴۳ را به یاد می‌آورد.
✅خیزش گتوی ورشو powstanie w getcie warszawskim شورشی بود که در آوریل و مه سال ۱۹۴۳ توسط جنبش مقاومت یهودیان در گتوی ورشو در جریان جنگ جهانی دوم و علیه آلمان نازی صورت گرفت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیش از ۵۰۰۰ موشک از نوار غزه به سمت اسرائیل شلیک و انفجارهایی در مناطق اطراف نوار، و همچنین در تل آویو و در اشکلون گزارش شد. آژیرهای حمله هوایی نیز در بیر شوا و اورشلیم فعال گشت و همزمان، نزدیک به هزار شبه نظامی فلسطینی موفق شدند از غزه به اسرائیل وارد شوند. تصاویر و ویدئوها نشان می‌دهد که افراد مسلح در شهر سدروت تیراندازی می‌کنند و چندین شهروند غیرنظامی از جمله زنان و همچنین سربازان اسرائیلی را کشته‌اند. ویدئویی از غزه نشان می‌دهد که جسد بی جان یک سرباز اسرائیلی توسط جمعیتی که فریاد می‌زدند «الله اکبر» زیر پا قرار گرفته‌است. همچنین به نظر می‌رسد ویدئوهای دیگری اسیر شدن اسرائیلی‌ها و یک تانک مرکاوا در حال سوختن را نشان می‌دهد. رسانه‌های نزدیک به حماس ویدئویی را منتشر کرده‌اند که ظاهراً مبارزان فلسطینی نمرود آلونی ژنرال اسرائیلی را به اسارت گرفته‌اند. عملیات حماس بسیاری از اسرائیلی‌ها را غافلگیر کرده‌ بود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در ادامه، ارتش اسرائیل تمامی مناطق نوار غزه و اطراف آن را منطقه نظامی ممنوعه اعلام نمود و «وضعیت آمادگی برای جنگ» را اعلام کرد و گفت که به اهدافی در غزه حمله کرده‌است. وزارت بهداشت فلسطین مستقر در غزه اعلام کرد که تاکنون یکهزار و ۷۰۰ فلسطینی در جریان حملات اسرائیل به غزه مجروح شدند. خبرگزاری رویترز از روز جنگ غزه و اسرائیل به عنوان مرگبارترین روز این کشور بعد از جنگ یوم کیپور(۵۰سال پیش) یاد نمود. اینجا و آنجا آن را با واقعه ۱۱ سپتامبر در آمریکا، و حمله «عید تت» در ویتنام Tet Offensive مقایسه کردند که ویت‌کنگها در سایگون به داخل محوطه سفارت آمریکا نفوذ کردند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پیتر بومونت، روزنامه‌نگار سیاسی، حمله حماس را «یک شکست اطلاعاتی برای اعصار» از سوی دولت اسرائیل توصیف کرد
Hamas’s murderous attack will be remembered as Israeli intelligence failure for the ages
و سندیکای خبری یهود از آن با عنوان «شکست خیالبافی اسرائیل در مورد حماس» یاد کرد.
Israel’s failure of imagination on Hamas
کم کم این پرسش مطرح شد: در حالی که اسرائیل گسترده‌ترین سیستم اطلاعاتی را در منطقه دارد و شبکه‌ای از خبرچین‌ها و عوامل در داخل گروه‌های شبه‌نظامی را، پس چرا نتوانسته بود تشدید تنش را پیش‌بینی کند. مقامات ایالات متحده از اینکه چگونه اطلاعات اسرائیل از هرگونه تدارک حماس بی‌خبر بود، ابراز شگفتی کردند. امیر آویوی، معاون سابق فرمانده لشکر غزه در ارتش اسرائیل، گفت «این حملات ایمان به سرویس‌های اطلاعاتی این کشور را متزلزل کرد و این شکستی است که کوچک‌تر از جنگ یوم کیپور نیست».
این حمله، اوج مبارزات چند ساله حماس برای فریب اسرائیل به این خیال بود که این گروه در درجه اول به جای جنگیدن، به مسائل اقتصادی و حکومتی علاقه‌مند است. نتانیاهو در سال ۲۰۰۹ وقتی نخست‌وزیر شد،‌ ادعا کرد که اولویت اولش، نابودی حماس خواهد بود. اما در عمل،‌ وارد همکاری با حماس شد؛‌ آن هم به قیمت خراب شدن رابطه اسرائیل با تشکیلات فلسطینی به رهبری محمود عباس. حال بگذریم که همه رهبران حال حاضر حماس را،‌ نتانیاهو، به عنوان بخشی از توافق تبادل גלעד שליט گیلعاد شلیط آزاد کرد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
گیلعاد شلیط ستون‌نویس ورزشی و سرجوخه وظیفه ارتش اسرائیل بود که ۲۵ ژوئن ۲۰۰۶ میلادی در مجاورت خط مرزی غزه و اسرائیل توسط نیروهای وابسته به حماس اسیر شد و به نوار غزه انتقال یافت. بعد از حدود ۵ سال اسارت گیلعاد شلیط به کشورش بازگشت و در مقابل آزادی او، دولت اسرائیل ۱۰۲۷ زندانی فلسطینی را آزاد کرد.
با حملات حماس، جامعه‌ی سیاسی اسراییل که دچار شکاف شده بود، به نتانیاهو و جناح راست سیاسی در اسرائیل، امثال بن گویر و اسموتریج امکان می‌دهد بر اسب قدرت سوار باشند و با ایجاد وحشت در میان فلسطینی‌ها، آوارگی اجباری آنها را تشدید کنند. البته ایهود اولمرت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، بر این نظر است که نتانیاهو تمام شده‌است. او فعلاً به عنوان نخست‌وزیر کار می‌کند،‌ اما تا رفتنش،‌ فرصت کوتاهی مانده‌است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توجه داشته باشیم که هیچ امنیتی بدون صلح و هیچ صلحی بدون عدالت نمی‌تواند وجود داشته باشد. اگر غیر از این بود می‌شد به کمک دژ و دیوار و سقف ضد موشکی و صدها هزار سرباز، و انواع و اقسام خبرچین و سیستم اطلاعاتی، محلی امن برای یک زندگی سالم و خلاق سامان داد.
آیا اسراییل می‌تواند در عین آزار مردم فلسطین و تحمیل «نکبه»‌ (فاجعه‌ی) طولانی‌مدت خلع‌ید ارضی، پاکسازی قومی و آپارتاید، به وضعیت همزیستی «عادی» با محیط منطقه‌ای خود برسد؟ میشه چنین چیزی؟
بدیهی است مردمی که ۷۵ سال است، سرزمین‌شان اشغال شده، وقتی در وضعیت ضعیف و تحقیر شده و اذیت شده و نابرابر قرار گیرند، خود را به آب و آتش می‌زنند و واکنشهای کور و بهیمی نیز از آنان سرخواهد زد.
بیش از ۷۰٪ از کشورهای جهان (شامل سازمان ملل) دولت فلسطین را به رسمیت شناخته و اشغال مناطق فلسطینی توسط اسرائیل را محکوم می‌کنند. این کشورها همچنین حق تعیین سرنوشت را برای فلسطینیان به رسمیت می‌شناسند.
در ۱۹۷۰، مجمع عمومی سازمان ملل متحد تاکید موکد کرد تا خواسته‌های قبلی برای خروج اسرائیل از اراضی اشغالی که به سال ۱۹۶۷ تصرف شده‌اند اجابت شوند تا هم پناهجویان به خانه خود برگردند و هم خشونت‌ها و سرکوب‌ها علیه حقوق بشر خاتمه یابند. در این آرزو همه کسانیکه در اسرائیل و فلسطین، به صلح (و نه جنگ) اصالت می‌دهند. شریکند. فرهیختگان در هر دو طرف از جمله نهادهای حقوق بشری در فلسطین و اسرائیل مثل B’Tselem (بت‌سلم) مرکز اطلاعات اسرائیل برای حقوق بشر در سرزمین‌های اشغالی.به صلح می‌اندیشند. کیست که نداند قربانیان اصلی این جنگ، مردم فلسطین و اسرائیل‌اند؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرسش: رفتاری که در اسرائیل، از حماسیان سر زد، چه فرقی با آنچه ادعا می‌شود «صهیونستها» در دیر یاسین و صبرا شتیلا، مرتکب شدند، دارد؟ اگر عملکرد آنان با اما و اگر همراه است، آنچه در اسرائیل (هفتم اکتبر ۲۰۲۳) رخ داد، با عکس و فیلم، همراه است. اینکه امثال نتانیاهو، با توسل به توپ و تانک، غزه را به زندانی برای دو ملیون فلسطینی تبدیل کردند و بی‌توجه به قطعنامه‌های بین‌المللی، در مناطق اشغالی به شهرک سازی ادامه دادند، رفتار غیرقابل دفاع حماسیان را با مردم اسرائیل، توجیه نمی‌کند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سر بُریدنِ نوزادانِ اسرائیلی توسط شبه‌نظامیان حماس، کذبِ محض است
من از خودم انتقاد می‌کنم که گزاره‌های کذب حکومتیان را از یک سو، و «اسرائیل اینترناشنال» را از سوی دیگر، باور کرده بودم. همین الان صحبت از بکارگیری «بمب‌های فسفری» در غزه است و از بس همه طرفها گزاره‌های ناراست منتشر می‌کنند، نمی‌دانم چقدر واقعی است.
...
حماس اطلاعیه داد و تصریح کرد:
المقاومة الفلسطينية لا تستهدف الأطفال والمدنيين الإسرائيليين. أفادت حركة حماس... أنها وفصائل المقاومة الفلسطينية لا يقومون باستهداف الأطفال والمدنيين داخل الأراضي المحتلة بل يركزون ضرباتهم نحو المنظومة العسكرية والأمنية في إسرائيل.
حماس و جناح‌های مقاومت فلسطینی کودکان و غیرنظامیان را در داخل سرزمین‌های اشغالی هدف قرار نمی‌دهند، بلکه حملات خود را بر سیستم نظامی و امنیتی اسرائیل متمرکز می‌کنند...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«خبر» دروغ سر بریدن نوزادان اسرائیلی توسط شبه‌نظامیان حماس، حتی به سخنان جو بایدن، نیز راه پیدا کرد؛ اظهارنظری که کاخ سفید اندکی بعد مجبور شد آن را تکذیب کند. ارتش اسرائیل هم در آخرین اظهارنظر رسمی اعلام کرد که نمی‌تواند این موضوع را تایید کند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تصویر بچه‌های خردسال در قفس هم، که رسانه‌های آلوده، و برخی سخنرانان «کودکان شهر سدروت» جا می‌زدند که گویا کار نیروهای فلسطینی است.، مربوط به اسارت کودکان سوری در ۸ سال پیش در جریان حمله داعش به سوریه بود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تکرار می‌کنم جنگ حماس با اسراییل جنگ ما نیست، بویژه که ریشه دواندن ارتجاع و عقب ماندگی را در پی خواهد داشت و نیروهای ترقی‌خواه را در فلسطین و اسرائیل در منگنه قرار خواهد داد و خروجی آن رشد تحجر و بنیاد گرایی، و گردابی است که همه منطقه را درخود فرو برده، ایران را هم به دام بلا خواهد انداخت. 
در همیاری قاتلین زندانیان سیاسی با نیروهای میرا و واپسگرا در فلسطین (که از آغاز با امثال عرفات میانه نداشتند) تردیدی نیست اما این نکته را هم در نظر داشته باشیم:
زمانیکه مبارزین اصیل فلسطینی با رنج و شکنج بسیار، علیه اشغالگران از هست و نیست خود می‌گذشتند، مرتجعین حاکم بر میهن ستمدیده ایران، سر از تخم درنباورده و در خواب و خیال خود بودند. ابو ایاد و ابو جهاد و محمود درویش و امثال غسان کنفانی با فتوای آخوندها، پا به میدان نگذاشته بودند که حالا با اراده و حکم آنان عمل کنند.
 
 

برگردان بخش نخست سرود هاتیکوا התקווה- Hatikva. هاتیکوا یعنی امید
כל עוד בלבב פנימה
נפש יהודי הומיה
ולפאתי מזרח קדימה
עין לציון צופיה
עוד לא אבדה תקותנו
התקוה בת שנות אלפים
להיות עם חופשי בארצנו
ארץ ציון וירושלים
تا زمانی که از ژرفای قلب، روح یک یهودی هنوز در حسرت و آرزو است، و پیش به سوی «شرق»، چشمی صهیون را می‌نگرد، امیدمان هنوز از دست نرفته، امید دوهزار ساله‌مان، که ملتی آزاد باشیم در سرزمین مادری خود، سرزمین صهیون و اورشلیم.

منابع 
- غسان کنفانی، ادب المقاومه فی فلسطین المحتله
- تونی مک آلیوی، منازعه اعراب و اسراییل(از سری مطالعات تاریخ کمبریج)
- تام سگو، یک فلسطین، تمام و کمال: یهودیان و اعراب تحت قیمومت انگلستان
- ریچی اون‌دیل، ریشه‌های جنگ‌های اعراب و اسراییل، ارسطو آذری
- هاوارد. ام. سچر، تاریخ اسراییل، از آغاز صهیونیسم تاکنون
- محسن نجات حسینی، سرگذشت فلسطین
- دونالد نف، سیاست‌های آمریکا در قبال فلسطین و اسرائیل از ۱۹۴۵
- بالیس توماس، تاریخی مختصر از درگیری‌های میان اعراب و اسرائیل
- راب حق شناس، شصتمين سال تشكيل دولت اسرائيل و فاجعهء فلسطين
- ساسون سوفر، دوروته آشفر ـ ونسن، صهیونیسم و بنیانهای دیپلماسی اسراییل
- اسرائیل شاهاک، تاریخ یهودی، دین یهودی: وزن سه هزار سال، ترجمه مجید شریف
- کارن آرمسترانگ، اورشلیم، یک شهر، سه دین
- اَوی شلیم، جنگ و صلح در خاورمیانه
- ساسون سوفر، صهیونیسم و بنیان‌های دیپلماسی اسراییل
- مناشه امیر، این واژه “بیت المقدس” چه صیغه ای است؟
- احمد زیدآبادی، دین و دولت در اسرائیل
- علینقی منزوی، ادبیات مقاومت در فلسطین، مجله کاوه، شماره ۲۶، سال ۱۳۴۸
- کارن آرمسترانگ، اورشلیم، یک شهر، سه دین
- قطعنامه ۳۳۷۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در همین رابطه: 
...
جهان امروز، جهان دیروز نیست

 

░▒▓ همه نوشته‌ها و ویدئوها در آدرس زیر است: 
...
همنشین بهار 
 

 
 
 

برای ارسال این مطلب به فیس‌بوک، آیکون زیر را کلیک کنید:
facebook